Μια Νύχτα στο Μουσείο: ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Μία από τις μοναδικές ιδιαιτερότητες του Μετρό της Αθήνας είναι ότι η κατασκευή του αποτέλεσε παράλληλα αφορμή για την υλοποίηση ενός σπουδαίου αρχαιολογικού έργου. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της κατασκευής του Μετρό της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανασκαφή στην πρωτεύουσα (έκτασης 79.000 τ.μ.), η οποία έφερε στο φως περισσότερα από 50.000 αρχαιολογικά ευρήματα.

Σήμερα, σε έξι κεντρικούς σταθμούς του Μετρό, αρχαία αντικείμενα εκτίθενται για πρώτη φορά σε δημόσιο χώρο πίσω από καλαίσθητες προθήκες προσκαλώντας και προκαλώντας τον κάθε βιαστικό επιβάτη, έλληνα ή ξένο να τα κοιτάξει και να τα περιεργασθεί.

Άτιτλο παραμένει το έργο τέχνης που κοσμεί τον σταθμό Λαρίσης – κι όμως, είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα. Κι αυτό, χάρη στα χαρακτηριστικά ανθρωπάκια του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Γιάννη Γαΐτη, τα οποία κοσμούν το σπίτι του στην Ίο και έχουν χρησιμοποιηθεί από τον ίδιο σε σειρά από έργα του τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του – πέθανε το 1984. Η κόρη του, Λορέττα Γαϊτη, η οποία έδωσε και την άδεια να διακοσμηθεί ο σταθμός με μεταξοτυπία - αντίγραφο του έργου, είχε δηλώσει πως οι συγκεκριμένες μορφές ανθρώπων του είχαν γίνει εμμονή.

Το αντίγραφο της κατασκευής του Γαΐτη

Η κατασκευή του Γαΐτη (μικτή τεχνική σε ξύλο)

Στο μετρό πάντως, όχι μόνο τα «ανθρωπάκια» ξαναζούν, αλλά το έργο επεκτείνεται και στην χρηστικότητα των καρεκλών της αποβάθρας, που έχουν πάρει κι αυτές την φόρμα του έργου.

Σε σκηνικό από παλιά ελληνική ταινία έχει μετατρέψει τον τοίχο του σταθμού "Μεταξουργείου" η τέχνη του Αλέκου Φασιανού, ο οποίος νοσταλγεί την αίσθηση της παλιάς Αθήνας με το έργο του «Ο Μύθος της Γειτονιάς μου». Ο καλλιτέχνης που υπήρξε ο ίδιος «θρέμμα» του Μεταξουργείου ανέλαβε με τα έντονου χρώματος έργα του να αναβιώσει στο μετρό την γειτονιά του ’50, όταν ο οπωροπώλης ζύγιζε τα σταφύλια στην μπαλάντζα, οι άνθρωποι έκαναν άφοβα ποδήλατο και συνέρρεαν στο θερινό σινεμά «Αλκαζάρ».