O Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης Γιάννης Γαΐτης (1923 - 1984) είναι γνωστός για τα "Ανθρωπάκια" του, μορφές που δεν έχουν ατομικά χαρακτηριστικά και έχουν πανομοιότυπο ντύσιμο με ριγέ κοστούμι και καπέλο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της μαζικοποίησης του σύγχρονου ανθρώπου. Ο ζωγράφος υπήρξε ο προφήτης της έλευσης των "Μοντέρνων Καιρών" στην Ελλάδα. Λίγοι ήταν εκείνοι που μπόρεσαν να καταλάβουν στον καιρό του τα μαζικοποιημένα, παθητικά, απρόσωπα, καταναλωτικά του ανθρωπάκια, τα οποία παρατηρούν τη ζωή συνήθως πίσω από τα κάγκελα και συνωστίζονται σαν κοπάδια πιγκουίνων σε μια παγωμένη έρημο.
Οι απρόσωποι πρωταγωνιστές του Γαΐτη, απεικονίζονται άλλοτε συμπιεσμένοι
σε σαρδελοκούτια ή καθισμένοι σε καρέκλες και άλλοτε εμφανίζονται ως
ανώνυμα πλήθη, εκφράζοντας την αποξένωση των ανθρώπων που οφείλεται
κυρίως στον άκρατο καταναλωτισμό και τη μαζικοποίηση που χαρακτηρίζει τη
σύγχρονη κοινωνία. Τα "ανθρωπάκια" του Γαΐτη είναι παρόντα σε κηδείες,
διαλέξεις, σε ποδοσφαιρικούς αγώνες ως ομοιόμορφα και ανώνυμα πλήθη,
εκφράζοντας την υπαρξιακή μοναξιά του σύγχρονου ατόμου.
 |
| Χωρίς τίτλο, μικτή τεχνική (υπογραφή καλλιτέχνη κάτω δεξιά) |
Στον παραπάνω πίνακα διακρίνονται τα ανθρωπάκια, όπως συνήθως, το
ένα δίπλα στο άλλο, χωρίς κίνηση, σαν άψυχα, άβουλα αντικείμενα. Είναι
κλεισμένα στην μοναξιά τους και γεμίζουν τον πίνακα από άκρη σε άκρη.
Μοιάζει σαν να παρακολουθούν μια τεράστια οθόνη και απλά δέχονται ό,τι
τους δείχνει...
Φοράνε όλοι τα ίδια σακάκια με μικρές παραλλαγές, αλλού καρό, αλλού ριγέ αλλά στην ουσία είναι ίδια και με την ίδια κοψιά. Το ίδιο και τα παπούτσια.
Ο πίνακας είναι απλός και γεωμετρικός. Τα δύο κυρίαρχα συνθετικά στοιχεία του είναι οι διαγώνιες λωρίδες από τα αριστερά προς τα δεξιά και σχηματίζονται από τα κεφάλια και τα καπέλα και οι κάθετες στο κάτω μέρος του πίνακα που σχηματίζονται από τα σώματα.
Αν το κοιτάξουμε από μακριά θα δούμε ότι μοιάζει με γεωμετρικό σχέδιο όπου η ανθρώπινη φιγούρα χάνεται μέσα στη μάζα και δεν ξεχωρίζει.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου