Α. ΦΑΣΙΑΝΟΣ - Η ΠΟΛΙΣ

Από πού μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο πίνακας είναι του Α. Φασιανού; Περιγράψτε τον.

Η Πόλις, από το ποίημα του Καβάφη

•  Οι μορφές του Φασιανού είναι πάντα αναγνωρίσιμες. Τα αθλητικά σώματα των ηρώων του ξεχειλίζουν, διαστέλλοντας τον χώρο, απειλώντας να τον διαρρήξουν με τη ζωτικότητά τους.
• Ένα αγόρι είναι ο πρωταγωνιστής του πίνακα του Φασιανού. Οι "νικητές της ζωής", όπως είχε αναφέρει για τα αγόρια και κορίτσια. Νκητές γιατί έχουν κερδίσει την αιωνιότητα της νιότης μέσα από τα έργα του.
•  Αυτή τη φορά ζωγραφισμένος με μπλε ανοιχτό χρώμα σχεδόν σε όλη την επιφάνεια του πίνακα.
•  Εικονίζεται όπως τις περισσότερες φορές το προφίλ του (αργότερα θα σχεδιάσει και λευκές γυναικείες μορφές γυρισμένες με την πλάτη προς τον θεατή).
• Επίσης το ανεμιζόμενο χρωματιστό φουλάρι που εικονίζεται σε πολλούς πίνακες του Φασιανού (ιδίως με τους ποδηλάτες) κάνει και εδώ την εμφάνισή του. 
• Τον πίνακα "Η Πόλις", ο Φασιανός τον εμπνεύστηκε από ποίημα του Καβάφη.

 Ας ακούσουμε και το ποίημα του μεγάλου Έλληνα ποιητή σε ανάγνωση της μεγάλης επίσης ηθοποιού Έλλης Λαμπέτη. ΚΛΙΚ

"Ο ποιητής είναι απόλυτος, δεν υπάρχουν νέοι τόποι, δεν υπάρχουν άλλες θάλασσες. Η άρνηση αυτή του ποιητή δεν αναφέρεται βέβαια κυριολεκτικά σε άλλες πόλεις, καθώς αυτό που επιχειρεί να αναδείξει εδώ ο Καβάφης είναι η πλήρης αδυναμία του ανθρώπου να ξεφύγει από τον εαυτό του, τις επιλογές και τα λάθη του. Η πόλη, δηλαδή, από την οποία θέλουμε να ξεφύγουμε δεν είναι παρά ο ίδιος μας ο εαυτός κι αυτό φυσικά είναι αδύνατο. Εφόσον κάποιος έχει καταστρέψει τη ζωή του με λανθασμένες αποφάσεις κι εκτιμήσεις, με τον ίδιο τρόπο, ακόμη κι αν προσπαθήσει να φτιάξει τη ζωή του από την αρχή, είναι καταδικασμένος να κάνει τα ίδια ή παρόμοια λάθη. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν και φυσικά δεν μπορούν να ξεφύγουν από το παρελθόν τους.   
Η "Πόλις" είναι ένα ποίημα ιδιαίτερα αυστηρό για τις προοπτικές των ανθρώπων, και βασίζεται στη διαπίστωση του ποιητή, ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τις ελλείψεις και τις αδυναμίες του εαυτού μας".

• Πώς μπορεί να απέδωσε ο ζωγράφος το νόημα του ποιήματος του Καβάφη;